Ervaringsverhaal
Marianne Bles vertelt over haar langdurige klachten na corona
“Ik ging ervanuit dat ik na wat conditie opbouw wel weer aan het werk zou kunnen. Hierbij kwam ik mezelf flink tegen helaas.”
In juli interviewden we Marianne Bles, pedagogisch medewerker in het St. Antonius Ziekenhuis. We gingen in gesprek over haar langdurige klachten na haar corona besmetting in februari 2021.
Mijn naam is Marianne Bles (63 jaar). Ik ben al langere tijd werkzaam als pedagogisch medewerker in het St. Antonius Ziekenhuis, momenteel op de afdeling Geboortezorg (neonatologie) en voorheen op de Kinder- en Jeugdafdeling. Tevens ben ik werkzaam als pedagoog op de polikliniek Kinder- en Jeugdpsychologie. Mijn hart ligt bij het werken met jongere kinderen en hun ouders. Ik woon in Utrecht en heb veel vrienden om me heen waarmee ik graag sociale- en culturele activiteiten onderneem. Daarnaast besteed ik mijn vrije tijd ook graag aan lezen, schrijven, schilderen, fietsen of wandelen.
Wanneer heb je corona gehad en hoe heb je dit ervaren?
''Begin februari van dit jaar ben ik naar aanleiding van lichte klachten, wat keelpijn en vermoeidheid, positief getest op corona. Vervolgens heb ik elf dagen in isolatie doorgebracht. Ik was ontzettend opgelucht dat ik in de dagen vóór de test/ incubatietijd mijn naasten niet besmet heb. Tijdens de isolatie verergden mijn klachten, maar was ik niet extreem ziek. Ik had last van vermoeidheid, spierpijn, druk op de borst, tintelende handen, gewrichtsklachten, hoofdpijn (achter de ogen) en een aantal dagen koorts. Pas na een paar dagen vielen mijn reuk en smaakvolledig weg. Ondanks dat ik bekend ben met hyper reactieve longen, ben ik gelukkig niet heel benauwd geweest. Toen ik uit isolatie mocht, wist ik nog niet van het bestaan van Long Covid af. Ik ging ervanuit dat ik na wat conditie opbouw wel weer aan het werk zou kunnen. Hierbij kwam ik mezelf flink tegen helaas. Achteraf gezien ging ik te snel over mijn grenzen heen, wat zorgde voor vermoeidheid en allerlei vervelende, vreemde klachten, zowel cognitief als fysiek. Vaak merk ik pas na een inspanning dat ik over mijn grenzen heen ben gegaan, dat is erg confronterend. Zo raak ik snel overprikkeld en kan ik me vervolgens niet meer focussen. Hierdoor ben ik vergeetachtig, kom ik moeilijker uit mijn woorden en maak ik fouten. Ik doe bijvoorbeeld 15 minuten over een mail van twee regels, ik hoor iemand praten, maar het komt niet meer binnen, en ik heb zelfs een keer mijn horloge in de prullenbak gegooid. Fysiek gezien krijg ik hoofdpijn, word ik duizelig en heb ik last van spierpijn en oorsuizen. Inmiddels weet ik dat de nasleep van corona mijn batterij leegtrekt. Als ik iedere keer over mijn grenzen heen ga, put ik mijn reserves uit en bouw ik geen energie op.''
“Als ik iedere keer over mijn grenzen heen ga, put ik mijn reserves uit en bouw ik geen energie op.”
Hoe gaat het nu met je?
''Dat blijft een lastige vraag. Ik merk voorzichtig vooruitgang nu ik meer rust neem, maar het wisselt met de dag. Vaak merk ik de volgende dag pas dat ik te veel gedaan heb, cognitief of fysiek, en dat is vervelend. Ik werk momenteel 3,5 à 4 uur achter elkaar en meer dan dit kan ook niet. Als ik namelijk mijn grenzen overschrijd, verergeren mijn klachten direct weer. Na het werk slaap ik thuis 1 à 1,5 uur, wandel ik een stukje en doe ik die dag geen dingen meer die veel vragen van mijn cognitieve vermogen. In die zin hebben de klachten dus niet alleen gevolgen voor mijn werk, maar ook voor mijn privé leven. Daarnaast zijn mijn reuk- en smaakvermogen nog afgezwakt en heb ik last van fantoomgeuren. Zo ruik ik de geur van sigaretten of van rotte eieren, terwijl die er niet zijn. Ook ruiken dingen anders dan normaal, zoals mijn favoriete parfum.'' Wat doe je om te herstellen? ''Ik probeer zo gezond mogelijk te leven, met rust en regelmaat, en dagelijks iets te doen wat mij plezier geeft. De fysio, mijn leidinggevende en de huisarts zijn van belang geweest in het herkennings- en erkenningsproces. Het goed aanvoelen van mijn grenzen en het voorzichtig opbouwen van fysieke en cognitieve activiteiten helpen mij in het herstel. Zo heb ik begin juni, in overleg met de bedrijfsarts, mijn aantal werkuren teruggedraaid en overweeg ik nog om naar een ergotherapeut te gaan, ook al is dit wel weer extra belastend.''
Heb je hulp gezocht? ''Ik haal steun uit het contact met anderen die ook langdurige corona klachten hebben. Ik ben lid geworden van een Facebook groep die hiervoor is opgericht (“Coronapatienten met langdurige klachten”) en ik heb een collega gebeld om ervaringen uit te wisselen. Tevens heb ik mij aangemeld voor het programma van Sterk in je Werk dat in augustus start, mede om lotgenoten te spreken, en doe ik mee aan een onderzoek van het RIVM naar Long Covid. Het lastige is dat niemand weet hoe het ziekte- en herstelproces zal verlopen. Het enige wat ik nu vooral hoor, en zelf ook zo ervaar, is het belang van je grenzen bewaken, zowel cognitief als fysiek. Doe je dit niet, dan gaat het herstel alleen maar langzamer of zelfs achteruit.''
Heb je tips voor de omgang met een Long Covid patiënt? ''Ik vind het prettig als mensen om mij heen open vragen stellen en ongevraagd advies, ook al is het goed bedoeld, achterwege laten. Ik waardeer het enorm als mijn omgeving begrip heeft voor mijn situatie en ben dankbaar dat vriendschappen blijven bestaan ook al is er vanuit mij minder contact mogelijk. Ik moet nog regelmatig een afspraak afzeggen of verzetten.'' Hoe kijk je terug op de afgelopen maanden? ''De afgelopen tijd heeft ervoor gezorgd dat ik nog meer kan genieten van de kleine dingen. Ik probeer vooral te waarderen wat er wel is in plaats van wat er niet is, ook al heb ik zeker ook moeilijke momenten. Ik besef me vooral dat ik mag vertrouwen op wat ik voel en dat ik mijn grenzen serieus moet nemen. In het begin deed ik dat namelijk niet. Bovendien realiseer ik me hoe groot de impact van Long Covid wel niet moet zijn op jongere mensen, die in opleiding of midden in hun carrière zitten, of een jong gezin hebben.''